Jawel, de fameuze Thakek loop (onder de Lao'se backpackers dan)

Ik had in Thailand een tweetal reizigers ontmoet die heel enthausiast waren over de “Thakek loop”. Dit is een route die begint en eindigt inThakek, die je in drie of vier dagen aflegt op een scooter. Klonk machtig interessant allemaal. Dit was een handige stop opweg naar de 4000 eilanden, dus waarom niet? In de bus van Vientiane naar Thakek, kwam ik Danny (VS) en Garry (Brit) tegen die de loop ook gingen doen. We besloten om het gezellig samen aan te pakken. In Thakek zelf hadden we een hostel geboekt dat er bekent stond als populaire verzamelplek onder de Thakek Loop’ers. Hier kwamen we Sandro (Zwitser) tegen en zo was ons quartet compleet. Dezelfde avond hadden we nog scooters gehuurd van Mr. Khu die ons gelijk voorzag van handige informatie over alle interessante stopplekken op de route. Er was behoorlijk wat te zien. We wilden graag zoveel mogelijk doen en dit betekende dat we de aankomende paar dagen rond zonsopkomst op zouden moeten staan, wanneer we alles wilden zien in drie dagen!

Dag 1: Om 7 eruit om te ontbijten in het dorp zelf, water en benzine halen. De Lao koffie was heel erg goed!

Om 8 uur hadden we al onze eerste stop bereikt; de Olifantengrot. Wat hier olifant aan moet wezen ben ik nog steeds niet achter… Niet super groot en aantal Boeddha’s.

Wel erg mooi was een uitkijkpunt die vlakbij lag. Ik heb helaas niet helemaal naar boven kunnen klimmen, want ik had slippers aan. De weg omhoog was stijl met scherpe rotsen en rammelende ladders. Ik ben wel een eindje omhoog geklommen en had vanuit daar ook een goed uitzicht over een klein dorpje in een nog kleiner bamboe bruggetje, waar we even later met onze Scooters overheen tuften.

De volgende grot, Xieng Liap, was een stuk gaver. Aan het begin stond een gids, waar de anderen eerst nee tegen zeiden. Daar kwamen ze snel op terug, toen ze de grot zagen. Je kon er aan een kant in klimmen en had een ondergronds meer. Aan de andere kant klom je er dan weer uit. Ik kon deze grot ook niet helemaal doen vanwege mijn slippers (en omdat ik de gids uit het oog verloor).

Stop 3 was een beeldschone rivier waar we lekker even in konden afkoelen. Veel van deze zij-wegen waren van zand en je werd behoorlijk stoffig! Er waren al een antal uren voorbij en tijd voor lunch. Op het kaartje dat we mee kregen stond de “green climbers home” wat een heel gezellige restaurant/guesthouse bleek te zijn omgeven door ontzettend mooie Karst-gebergtes. De rieten en bamboe-bungalows, met prive hangmatten, zagen er heel ontnodigend uit en mijn phad-thai was ook absoluut niet slecht.

We konden niet heel lang stoppen, want we wilden nog een hoop zien! De volgende grot was een behoorlijke toerististen atractie. We kwamen een bus vol met Thaise touristen tegen die ook de Tham Nanh AEN kwamen bezichtigen. We hadden deze grot al snel de bijnaam “rave-cave” gegeven vanwege alle verschrikkelijk slechte vel gekleurde lampen overal. Rond twee uur hadden we alle dingen gezien die we wilden zien en we zouden nou 4 uur moeten rijden na onze overnachtingsplek. De volgende 4 uur waren misschien wel de mooiste van de hele trip.

Het werd heuvelachtig, we kwamen ontzettend mooie dorpjes tegen waar alle kinderen heel enthiousiast zwaaien naar die buitenlandse gekken op hun scootertjes.

Veel van deze dorpen hadden borden met de tekst dat ze UXO-vrij waren gemaakt met behulp van een Duits team.

Hoe hoger we klommen op de bochtige wegen, hoe kouder het werd.

We reden langs een grote rivier en een aantal grote dammen die elekctriciteit opwekken ie de overheid weer verkoopt aan de omringende landen. Dat is ook gelijk een van de redenen waarom deze wegen, voor het grootste gedeelte, verhard zijn. Een deel waren ze nog niet aan toe gekomen en een stukje moesten we door al het stof rijden. We reden tot net voor zonsondergang door en tegen het einde van de rit was het heel erg koud geworden. We boekten onszelf in een hotel, waar natuurlijk het water niet deed onze kamer en we geen warme douche hadden. Uiteindelijk was er een oplossing door de eigenaar gevonden en we moesten maar gebruik maken van een douche in een andere kamer… ‘s avonds gegeten bij “only one” restaurant, wat best een slimme naam is voor een restaurant. We vroegen waar we het beste konden eten en ze zeiden “There is only one restaurant acros the road”. Dag eindigde vroeg, want de volgende ochtend zou weer vroeg zijn.

Dag 2: van onze loop weer vroeg begonnen en ik heb me een paar handschoenen gekocht, want het was hier in de hoogte nog steeds erg koud. Vandaag zouden we iets minder stoppen maken. De eerste stop waren de “cool springs”. Om hier te komen reden vanuit de jungle opeens een grote vlakte op. Gek opeens zoveel ruimte. Hier zagen we wat jongetjes spelen met zelfgemaakt speelgoed.

Het was een soort lood, met lange linten eraan gebonden die ze hoog in de lucht gooien en vervolgens, wanneer ze op de grond terecht kwamen, een knalletje maakten. Op de punt hadden ze een soort knalpapiertje geplakt, een beetje hetzelfde als onze oude knalpistooltjes. Twee mannetjes kwamen voorbij scheuren op een scooter. We gaven de twee niet heel veel aandacht, totdat we bij de coolsprings aankwamen. Deze zaten in een zelfgemaakt hutje tickets te verkopen voor de coolsprings.

We betaalden de ongeveer 50 eurocent entree en kwamen erachter dat de coolsprings hun naam waarmaakten. Ze waren inderdaad erg koud. Deze rit was ook super. We reden iets bergafwaards en op een brug stopten we even om wat foto’s te maken. We zagen een aantal kinderen lekker te smikkelen van iets. Ik dacht eerst een ijsje oid, maar het bleek een raap te zijn.

Erg leuke kindjes, ik denk dat de Aziatiasche kindjes misschien wel een van de schattigste zijn. De tweede, en tevens laatste stop voor ons eindpunt van vandaag, was een waterval. Deze waterval was na een lange hike een beetje teleurstellend. Het was een beetje drooggevallen met het droogseizoen….

Dan het hoogtepunt van deze trip! De machtige Konglor grot. Door deze grote loopt een complete rivier die in zijn geheel te bevaren is met een longtail-boat. De gids huur samen met de boot in, en zij varen je door de grot heen.

Je vaart effectief door een berg heen en op sommige stukken is het plafond heel erg hoog. Wat een ontzettend mooie natuurlijke kathedraal. Onze gids was erg lacherig en had misschien wat te veel beer Lao op. Garry was in de grot helaas een van zijn slippers kwijt geraakt. De grot was pikkedonker van binnen. In de verte kon je na een uur varen een lichtpuntje zien. De uitgang! Eenmaal door de grot heen, kon je aan de andere kant was fris of bier kopen en wat snacks. We zouden weer via dezelfde weg terugkeren naar de andere kant van de grot. Weer op het bootje, weer door de grot heen.

De gids van Garry en Bryan (we hadden 2 boten en 2 gidsen) stopte plots ergens in de grot, terwijl ze inhaalden met de boot. Hij vroeg of Garry op dit punt zijn slipper was kwijtgeraakt. Warempel. Hij vond zijn slipper ook nog terug in deze mega-grot! Of dat geluk of wijsheid was? We zullen het nooit helemaal weten.

Bij het dorpje, dat vlakbij de grot ligt, hebben we een goede guesthouse gescoort met een warme douche en goede douches. Om de hoek gegeten en eventjes gekaart en weer vroeg naar bed.

dag 3: was de vroegste start die we maakten op deze trip. Voor zonsopkomst zijn we weggegaan met het gegil van de gibbons op de achtergrond (het was alwel licht) en reden we een eind terug naar de snelweg. Na een halfuur rijden zijn we gestopt om de zonsopkomst te bewonderen die net boven de karst-gebergten uitkwam.

We zouden vandaag 200km moeten rijden met maar een stop voordat we weer aanzouden komen in Thakek. De weg was een saaie snelweg en was weinig te beleven. We waren gestopt op een soort van truckers stop langs de weg voor wat lunch. Het menu was alleen in het chinees en Laos. Beetje kut. We hadden de mazzel dat Bryan al 4 jaar in China woont en de taal zowel vloeiend kon lezen als spreken! We gingen voor een noodlesoep die nog een van de beste tot nu toe was!!

De lagoon was 21 kilometer van de snelweg af. Niet een hele grote omweg zou je zeggen. De weg was dermate slecht, vol met gaten, onverhard, enzovoort dat we er een dik uur over deden. Gelukkig was de lagoon het wel waard. Het water was onvoorstelbaar helder en van een lekkere temperatuur.

Hier wasten we zoveel mogelijk stof uit onze poriën en koelden we wat af voordat we het laatste stukje naar Thakek deden. We kwamen op een redelijke tijd aan. Weer onder de douche maar het stof was heel erg lastig om in een keer van je af te krijgen en na een halfuur gaf ik het op. Ik had nog twee dagen nodig om van al het stof af te komen… plakkig spul is het.

Ik had deze blog stukken eerder kunnen posten, maar ik wou graag ook een filmpje erbij zetten. Ik had in Australia een chinese GoPro gekocht en foto's en filmpjes gemaakt. Nou is het geen denderende kwaliteit vanwege een trage laptop, het gebruik van youtube film editor (is niet geweldig) en mijn niet bestaande editing skills. Nou hoop ik dat het filmpje wel een beetje een idee geeft van hoe het was om deze Thakek loop op een scooter te doen!