Als de hipsters van de wereld een stad hadden gesticht, dan was dat Melbourne. Deze stad is vol met zeer hippe caffes en koffiehuizen waar ze plaats hebben voor 10-30 personen en met de lunch een rij staat tot om de hoek in de meest kleine straatjes. Opgeschoren zijkanten en een paardenstaart (voor de kerels) is gemeengoed. Wel goede koffie. Als voedsel- en koffieliefhebber kun je hier je hart ophalen. Het hippe zie je ook in de vervoersmiddelen. Zo zie je redelijk wat van de ‘hooverboards’ en ik heb zelfs iemand op een eenwieler gezien met rugzakje (en opgeschoren zijkanten met paardenstaart) gezien in formele kledij.

Melbourne heeft het verder ook goed voor elkaar; zo zijn de trams in het centrum gratis, is er altijd wel iets aan de gang en is al een aantal jaren de meest leefbare stad genoemd van de wereld in een of andere wedstrijd.

Ik ben naar een tentoonstelling van Ai Wei Wei en Andy warhol geweest, beetje cultuur opsnuiven. Erg indrukwekkend. Vooral Wei Wei die het liefst de middelvinger uitstrekt naar de Chinese overheid.

De overige dagen mijn tijd doorgebracht in een aantal van die eerdergenoemde hippe koffiehuizen, cafés en rooftopbars.

Als je hier bent moet je natuurlijk de magische great ocean road doen. Die overigens net weer twee dagen open was vanwege de bushfires. De prachtige apostels gezien, the London bridge, lord Ard gorge en natuurlijk de slingerde weg vlak langs de oceaan. Onverstelbaar dat de mannen, die net weer terug waren van de eerste wereldoorlog, alles met handen en simpele werktuigen uit de rotsen hebben gehakt. Het mooiste gedeelte,het stukje tussen Apollo bay en Torquay, is ook het hardst geraakt de de bushfires. De meeste dorpen aan deze weg zijn twee weken helemaal afgesloten geweest. De drukste tijd hier voor alle winkeliers, touroperators,etc. We zagen ook behoorlijk wat stukken land die tot de grond was afgebrand en en aantal huizen die in rook waren opgegaan.

De weg zelf was nog altijd even indrukwekkend.