Door wat computer problemen kon ik mijn verhaal niet online zetten. Mijn telefoon ging kapot en moest het vanuit de outback opsturen naar Sydney om het te laten repareren. Ik heb het ding nu weer terug en ben ook een tablet rijker :-). Ik kan nu eindelijk bij mijn foto's van mijn camera. Ik kan ze nog steeds niet uploaden want er is hier bijna geen internet. Alles gaat via satelliet en is traag en is duur... Ik ben van deur naar gegaan om wat extra internet te vinden. Met een bestuur mazzel kan ik over een paar dagen wel wat foto's uploaden!

Dan nu, met enige vertraging het stukje wat ik rond 10 augustus had geschreven:

---

Een snelle stop in Adelaide voor een overnachting. In de ochtend zou ik dan eindelijk worden opgehaald door mijn toekomstige bazen. Ik heb ze tot nu toe alleen via de telefoon gesproken en niet gezien.

Gelukkig kwamen er twee heel vriendelijk uitziende mensen uit een auto stoppen met het Marree hotel logo erop. Tijdens de lange rit veel gepraat over waarom ze Canberra hadden verlaten voor een gat in niemandsland waar ongeveer 50 mensen wonen. Het landschap is heel anders dan de oostkust. Verlaten en rood. Het veranderde al snel na het verlaten van Adelaide van groen naar dor. Het asfalt stopte snel en alleen zanderige snelwegen tot aan het hotel.

Ik mocht settelen in een van de cabins met mijn eigen badkamer en queensized bed! Yay, voor het eerst sinds het verlaten van New Zealand heb ik weer een eigen kamer! Wat een luxe!

S’avonds in het hotel kon ik gelijk meedoen aan het wekelijkse darttoernooi met de locals. Er wonen dus ongeveer 50 mensen in Marree, maar ook de mensen die op de grote boerderijen wonen (sommige op dik een uur rijden) komen naar het hotel om mee te doen aan het darten. 2 dollar om mee te doen en de winnaar krijgt de helft. De andere helft gaat naar de royal flying doctors die medische handelingen verrichten in de meest afgelegen plekken van Australië. Helaas niet gewonnen. De locals zijn trouwens wel typetjes hoor. Zo heb je Palo de story teller; Hij is in zijn leven prof voetballer en tenniser geweest, WW2 veteraan, barman in dit hotel, locomotist op de ‘Great Ghan’ die door Marree liep, etc. Ik geloof dat hij ongeveer 150 moet wezen als je al deze verhalen bij elkaar optelt… En Geoffry, een aboriginal die meer wauwelt en brabbelt dan echt praat.

De volgende dag is mijn eerste dag. Een gemiddelde dag als barkeep begint met al het stof weer naar buiten vegen, dweilen, koelkasten bijvullen, etc. De eerste local (meestal Palo) komt rond 11 uur zijn eerste biertje drinken en op de gokkasten spelen. Verder doe ik ook een beetje receptie en check gasten in. Er is niet echt een bepaalde dag dat hier druk is met gasten, maar elke avond zit er wel een interessante gast aan de bar!

Er komen redelijk wat toeristen langs Marree. Voornamelijk Aussies die door dit gebied reizen. Bijzonder, aangezien het echt wel heel erg afgelegen is. Ik kreeg een beetje de indruk van hoe afgelegen het is toen ik een keer meer mocht vliegen met de scenic flights die ze hier aanbieden (ik moet natuurlijk weten wat ik verkoop ;-). Het is heel erg leeg. Je ziet alleen de enorme boerderijen, eentje is zo groot als Israel, en heel veel rood zand. Lake Eyr, dat hier vlakbij ligt, is een enorme zoutvlakte zo groot als Nederland en helemaal leeg. Geen mensen, dieren, of planten. Een hele andere wereld vergeleken met de groene Oostkust. Ondanks dat het zo afgelegen is, heeft het veel history en vermakelijke weetjes. Zo liep de oude Ghan trein door Marree, staat de eerste Moskee hier, er zijn een hoop films opgenomenin de afgelopen 4 jaar (last cab ride to Darwin, The Rover, The Inbetweeners 2) en Marree heeft een zeilclub(!).

Vorige week kwam trouwens de show ‘outback truckers’ nog langs ons Hotel!

Aankomende dagen gaat het erg druk worden. Birdsville heeft z’n beroemde en beruchte paardenraces op 4 en 5 September waar altijd een hoop mensen op af komen, en veel van die mensen komen door Marree. Ik hou iedereen op de hoogte van mijn Marree avonturen.

Gegroet uit the middle of nowhere!

ps, ik heb eindelijk een tablet bestelt wat mij de mogelijkheid gaat geven om eindelijk eens wat foto’s van mijn camera te halen en te uploaden.