Het was een lange nacht op de bus richting Townsville, de gateway naar het mooie magnetic island (of Maggie, zoals veel ozzies zeggen). Hier ga ik weer wat vrienden zien uit Airlie Beach. Niet alleen keek ik hier erg naar uit, ik heb ook een duik geboekt en een koala ervaring en knuffel ontbijt.

Als eerste de duik. Na een lange bustocht dus moest ik de dag erop vroeg eruit (rond zonsopkomst) om de boot te pakken richting het wrak van de SS yongala. Een oud stoomschip. Dit ligt een klein eindje zee inwaarts en nadat we de beschermende kust hadden verlaten, werd het water ruwer en een aantal mensen hingen over de rand om hun ontbijt aan de vissen te voeren.

Gelukkig was het wrak niet heel veel verder. Eenmaal in het water heb je namelijk geen last meer van zeeziekte. Zelf heb ik niet echt last van zeeziekte, maar ik begon toch wel een beetje misselijk te worden wanneer er meerdere mensen over stonden te geven naast je...

Het wrak was adembenement. Het is nu een artificieel Reef en de vissen die er omheen zwemmen zijn groter dan wat ik in Thailand had gezien. We zagen ook een grote zeeschildpad als klap op de vuurpijl.

Even omhoog voor wat verse lucht en lunch en duik twee. Ik had een onderwater camera gehuurd voor de duiken en had het ding aan mijn duik buddy gegeven voor de tweede duik.

Het duiken zelf was iets lastiger dan de tropisch warme wateren van Thailand. Dit was een advanced dive. Dwz dat de duiken dieper zijn dan 18m. Onderwater stond ook iets een stroming. Desondanks vond de duikinstructrice dat ik het niet slecht deed voor iemand die nog maar 9 duiken had en kon na deze fantastische dag er weer twee bijschrijven :-).

Dit was nog niet het einde van het magnetic island avontuur. Het eiland schijnt trouwens haar naam van cpt Cook te hebben gekregen nadat zijn kompas maf deed in de buurt. Anyways, op het eiland met mijn vrienden Rachel, Duff en Celia afgesproken en bij gekletst. Dag erop had ik een koala ontbijt, dwz ontbijten met eieren, spek, lamb shanks (!), tomaat etc en daarna knuffelen en foto met een koala. Ik vraag me nu wel af hoe koala smaakt ;-).

Tijdens het ontbijt haalden ze ook wat slangen en hagedissen te voorschijn die je kon oppakken. Heel tof. Bij het ontbijt was een grote groep zoölogie studenten uit Miami waarvan er een bij liep als de volgende Steve Irwin, met kaki broek en bijpassende bloes. Moest even mijn lach inhouden want was een beetje overdreven voor dit 'reservaat'.

Moment Supreme, de koala. Beetje anticlimax. We moesten in een rij gaan staan en je werd verteld hoe je moest staan om de koala vast te houden. Je loopt naar de foto plek, gaat staan zoals je net was verteld, je krijgt de koala even vast te houden, *klik* *klik* foto's en "next!". Ik schat dat het hoogstens 3 minuten duurde per persoon. Ik snap dat ze de tijd kort willen houden zodat ze niet te veel aan mensen hechten, maar toch. Desondanks kan ik het aanraden! Bij het YHA hostel op magnetic.

Tijd gaat me weer eens veel te snel. Op mijn laatste dag een wandeling gedaan langs de historische WWII bunkers en weapon placements, waar groot kaliber wapens de kust beschermde tegen aanvallers die nooit kwamen. De wapens zijn verdwenen ( niemand wist waarheen en hoe), het uitzicht was nog wel spectaculair. Onderweg hadden Rachel en ik nog wat wilde koalas gespot, waaronder een met een jong. Zo sociaal als we waren, hadden we pijlen op de grond gemaakt om andere mensen te attenderen op de aanwezigheid van nabije koalas. En afgaand op de reacties op de terugweg, had het gewerkt ( beeld over excited Amerikanen in. "omg, there's another one!")

Op de terugweg langs de prachtige Arthur, Florence, radical en Balding bays gelopen. Helaas was nu de tijd echt om en ik moest weer afscheid nemen van mijn vrienden en van 'Maggie'. Terug de ferry op en wederom met de grayhound naar Airlie Beach.