Het leven begint langzaam weer wat normaler te worden voor de mensen van Christchurch en voor mij. Ik verhuis niet meer elke week tussen collegas en vrienden en dingen zoals bussen beginnen ook langzaam op gang te komen. Bijna iedereen heeft water, electriciteit en riool, mensen joggen 's morgens weer in het park en restaurantjes openen ook weer rond het CBD (Central business district). Er zijn nog wel overal watertanks en toiletten te vinden.

Helaas is het centrum nog hermetisch afgesloten en dat zal ook nog wel even zo blijven. voor een kaart met details klik hier

Ik heb het CBD dan ook nog niet weer gezien. We zijn wel weer terug geweest naar het oude huis. Er is schoongemaakt door onze huisgenoten en schoorstenen zijn naar beneden getrokken. Het is weer veilig om in te wonen, alleen zitten er overal gaten in de muren en ramen. Dat zal eerst gefixt moeten worden voordat het weer (aan marsha en mij) verhuurd kan worden. We hadden door even wat gedronken met de huisgenoten en onze huisbaas. Het was als vanouds. heel gezellig. We hebben zelfs een nacht geslapen in het huis! Marsha in haar eigen vertrouwde kamer en ik in een ander, omdat de mijne nog vrij stoffig ed was.

Vandaag (vrijdag) was het een nationale herdenkingsdag. Iedereen had vrijgekregen. Prins William (jaja) was in Christchurch voor een speech. Ik had er zelf weinig behoeft aan om hier bij te zijn. Wel aardig voor vele mensen die dit blijkbaar erg op prijs stelden.

Verder heb ik Christchurch losgegelaten. In de eerste paar dagen was ik helemaal verliefd geworden op de stad. Ik kon mezelf er wel zien wonen. Dat is nu helemaal anders. De sfeer is weg. Ik ben er verzekerd van dat die weer terug zal komen, maar dat gaat jaren duren.

Op moment wonen Marsha en ik bij een collega van ons en diens familie. Het is fijn om tegenover het lab te wonen (letterlijk, 3 min lopen ofzo), maar we zien het als een tussen oplossing. Een eigen plek zou fijn zijn en in het dorp is gewoon niets te doen. De bussen stoppen ook na 10 en daarna zit je echt vast in een heel saai dorp... Zelfs na de aardbeving is er meer te doen in Christchurch. vandaar dat een blog update ook even duurde....

Een auto heeft op dit moment voorrang. Het begint kouder te worden hier en je kunt al goed merken dat herfst aan het beginnen is. Het zou fijn zijn om wat van het land te zien nu het weer er nog naar is. We hadden al een paar keer een auto die we graag zouden willen hebben en gisteren hebben we zelfs op een geboden. geen geluk. Andere strategie: prive onderhandelen. via een blaadje auto's uitzoeken en dan contact opnemen. op internet is er teveel competetie.

Op het lab ben ik nu bezig om grass grubs om zeep te helpen met verschillende mutante bacterien.

Ze zien er niet echt lief uit.... Ze zijn ook nog eens vrij klein. Het is een heel karwei om wortel blokjes te snijden van ong 2x2x2mm, daar bacterien op te krijgen en vervolgens in een klein vakje te plaatsen. En dan nog die lelijke krengetjes erin te gooien, zonder dat je ze plet met een pincet.

Er komt nog wat DNA werk enzo bij kijken en dat houdt het ook wel weer afwisselend. De mooie omgeving helpt natuurlijk ook!